Η νομοθεσία αναγνωρίζει μόνο δημόσια προϋπηρεσία, αφήνοντας εκτός όσους εργάστηκαν στον ιδιωτικό τομέα, ακόμη κι αν εκτελούσαν το ίδιο συγκοινωνιακό έργο.
Η εφαρμογή του νόμου 4354/2015 για το ενιαίο μισθολόγιο έχει δημιουργήσει μια μόνιμη αδικία για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, διαχωρίζοντάς τους ως προς τη μισθολογική τους εξέλιξη. Παρά το γεγονός ότι ο νόμος αναγνωρίζει την προϋπηρεσία των νεοεισερχόμενων που έχει διανυθεί στον δημόσιο τομέα, δεν αναγνωρίζει την προϋπηρεσία από τον ιδιωτικό τομέα, ακόμα και όταν η εργασία σχετίζεται άμεσα με δημόσιο έργο.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι οδηγοί αστικών λεωφορείων της ΟΣΥ ΑΕ. Πολλοί από αυτούς έχουν προηγουμένως εργαστεί ως οδηγοί σε τουριστικά λεωφορεία, λεωφορεία του ΚΤΕΛ και ιδίως στην Κοινοπραξία Συγκοινωνιών Αττικής, η οποία εκτελεί το ίδιο συγκοινωνιακό έργο με την ΟΣΥ ΑΕ για λογαριασμό του ΟΑΣΑ. Παράλληλα, πρόκειται για εταιρείες παροχής δημόσιου συγκοινωνιακού έργου (ΕΠΣΕ), με τη διαφορά ότι η ΟΣΥ ΑΕ είναι θυγατρική του ΟΑΣΑ και η Κοινοπραξία ανήκει στον ιδιωτικό τομέα. Η ουσία όμως παραμένει, η εργασία που κάνουν οι οδηγοί στις δύο εταιρείες είναι ακριβώς ίδια!
Η αδικία αυτή δεν έχει αντιμετωπιστεί από το 2011, όταν θεσμοθετήθηκε με τον ν.4024/2011 το πρώτο ενιαίο μισθολόγιο. Παρά το γεγονός ότι με το άρθρο 90 του νόμου 4485/2017 - όπως είχε δημοσιεύσει τότε το citybusdrivers - τροποποιήθηκε για τους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης η παρ. 4 του άρθρου 11 του ν. 4354/2015, ώστε «η συνολική εκπαιδευτική τους υπηρεσία σε σχολεία της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης» να λαμβάνεται υπόψη για τη μισθολογική τους εξέλιξη, η πλειονότητα των νεοεισερχόμενων εργαζομένων σε άλλους τομείς παραμένει χωρίς αναγνώριση προϋπηρεσίας από τον ιδιωτικό τομέα, παρότι παρέχουν ουσιαστικά την ίδια επαγγελματική δεξιότητα σε δημόσια έργο.
Ιδιαίτερα παράδοξη είναι η περίπτωση που ένας οδηγός έχει εργαστεί με συμβάσεις π.χ. ως οδηγός φορτηγού ή απορριμματοφόρου σε έναν Δήμο ή σε κάποιο δημόσιο φορέα, και κάποιος άλλος έχει εργαστεί ως οδηγός αστικού λεωφορείου στην Κοινοπραξία Συγκοινωνιών Αττικής που εκτελεί συγκοινωνιακό έργο για λογαριασμό του ΟΑΣΑ. Αν και οι δύο έχουν διαφορετικό αντικείμενο – ο πρώτος οδηγεί φορτηγό ή απορριμματοφόρο και ο δεύτερος αστικό λεωφορείο – και οι συνθήκες της δουλειάς διαφέρουν, κατά την πρόσληψη στην ΟΣΥ ΑΕ, η προϋπηρεσία του πρώτου (που οδηγεί φορτηγό) αναγνωρίζεται μισθολογικά, ενώ του δεύτερου (που μεταφέρει επιβάτες) όχι. Πρόκειται για μια προφανή παραδοξότητα, που υπογραμμίζει την ανάγκη να επανεξεταστεί η διάκριση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην αναγνώριση προϋπηρεσίας.
Παρά τις ανάγκες ενίσχυσης προσωπικού στην ΟΣΥ ΑΕ και την ανάδειξη του ζητήματος από το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ, η αδικία συνεχίζει να υφίσταται. Το εύλογο και δίκαιο είναι να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία των εργαζομένων, ανεξαρτήτως αν εργάζονταν σε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα, και να υπάρξει μια προσαρμογή του νομοθετικού πλαισίου που να λαμβάνει υπόψη αυτήν την πραγματικότητα.
Η αναγνώριση αυτή δεν αποτελεί προνόμιο, αλλά αναγνώριση της ίδιας δουλειάς και των επιχειρημάτων που την στηρίζουν. Η ισότητα στην αναγνώριση προϋπηρεσίας είναι ζήτημα αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και ενίσχυσης της δημόσιας συγκοινωνίας που τόσο χρειάζεται η κοινωνία μας.
Νίκος Τάσιος ΔΑΚΕ ΟΣΥ - ΟΑΣΑ
Μέλος του Δ.Σ του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ