 |
| Ο υπουργός κατηγορεί την Αρχή ότι «ευθύνεται για τις ουρές στα εκδοτήρια». Ομως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική... |
Οι ασκήσεις επί χάρτου σπάνια ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, παρά μόνον υπό εξαιρετικά οργανωμένες συνθήκες και όταν τα σχέδια χαράσσονται από ιδιαίτερα διορατικούς και προνοητικούς ειδικούς.
Στην περίπτωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου δεν θα μπορούσε κανείς να «αποδώσει» στον κρατικό μηχανισμό διορατικότητα. Και αυτό κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, το οποίο το μόνο που είχε να «επιδείξει» ήταν ατελείωτες ουρές στα εκδοτήρια και πολύωρη ταλαιπωρία των επιβατών.
Το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο Υποδομών δεν έχασε ευκαιρία να επιρρίψει ευθύνες προς εργαζομένους και Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για το χάος. Η ευθύνη των εργαζομένων οι οποίοι παραδοσιακά παρουσιάζουν μια δυσκαμψία στις αλλαγές είναι δεδομένη, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με τις σπασμωδικές και αιφνίδιες κινήσεις του υπουργού Υποδομών Χρ. Σπίρτζη, ο οποίος αποφασίζει και διατάσσει κατά βούληση για προθεσμίες χωρίς να συμβουλευθεί τον εκτελεστικό φορέα (σ.σ. ΟΑΣΑ) που είναι επιφορτισμένος με το επιχειρησιακό κομμάτι εφαρμογής του συστήματος. Ο επόμενος στόχος του κ. Σπίρτζη μετά τους εργαζομένους ήταν η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, η οποία σύμφωνα με τις δημόσιες τοποθετήσεις «ευθύνεται για τις ουρές στα εκδοτήρια». Και αυτό γιατί στελέχη του υπουργείου Υποδομών, μεταξύ των οποίων και ο πολιτικός του προϊστάμενος, δήλωναν ότι η Αρχή δεν άναψε το «πράσινο φως» στον Οργανισμό (ΟΑΣΑ) για την έκδοση ηλεκτρονικών προσωποποιημένων καρτών μέσω Διαδικτύου.
Τα γεγονότα
Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι ο ΟΑΣΑ δεν ζήτησε ποτέ αυτή τη δυνατότητα από την Αρχή. Πρακτικά –όπως φαίνεται και από έγγραφα που έχει στην κατοχή της η «Κ»– η Αρχή δεν κλήθηκε σε καμία φάση της διαδικασίας να γνωμοδοτήσει επί του ενδεχομένου ηλεκτρονικής (μέσω Διαδικτύου) υποβολής και έκδοσης προσωποποιημένης κάρτας. Το νέο αίτημα το οποίο απευθύνει ο ΟΑΣΑ στην Αρχή, ύστερα από τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες αφορά τη δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής της αίτησης, ώστε στη συνέχεια να αποστέλλεται η προσωποποιημένη κάρτα. Στην αρχική του γνωστοποίηση ο ΟΑΣΑ ζητούσε τη δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής (με πλήθος στοιχείων για διάφορους σκοπούς) της αίτησης και στη συνέχεια την παραλαβή της κάρτας από τον ίδιο τον κάτοχο σε κάποιο εκδοτήριο. Ποτέ δεν ζήτησε ο ΟΑΣΑ έγκριση για τη δυνατότητα ταχυδρομικής αποστολής, όπως έκανε πριν από λίγες ημέρες, υποστηρίζοντας ότι η Αρχή έχει απαγορεύσει αυτή τη δυνατότητα.
Παράλληλα, κατά την πρώτη γνωστοποίησή του ο ΟΑΣΑ αιτήθηκε τη δυνατότητα μαζικής αποστολής προσωποποιημένων καρτών. Οταν ζητήθηκαν διευκρινίσεις από την Αρχή, η απάντηση του ΟΑΣΑ ήταν ότι αυτό δεν είναι της παρούσης και απλώς «σκέπτεται την πιθανότητα μαζικής έκδοσης καρτών» χωρίς να επανέλθει στο ζήτημα ποτέ. Το θέμα που προκύπτει εν προκειμένω είναι ότι η μαζική αποστολή προϋποθέτει τη συγκατάθεση του υποκειμένου.
Το τρίτο ερώτημα που έχει απευθυνθεί προς την Αρχή αφορά την τήρηση των στοιχείων των επιβατών για εμπορικούς σκοπούς από τον ΟΑΣΑ. Και αυτό το ερώτημα απευθύνεται για πρώτη φορά στην Αρχή, καθώς ο ΟΑΣΑ περιορίστηκε στο να ζητήσει τη δυνατότητα διατήρησης λίστας δεδομένων επιβατών, η οποία όμως να μην αντλεί το περιεχόμενό της από την αντίστοιχη βάση δεδομένων της προσωποποιημένης κάρτας.