Του
Βασίλη Αγγελόπουλου
Επανέρχεται στο προσκήνιο η διαπραγμάτευση για τα
εργασιακά, αφού την ερχόμενη εβδομάδα, επιστρέφουν στην Ελλάδα, τα μέλη της
διεθνούς επιτροπής «σοφών» που έχει συσταθεί για το θέμα
Αφορμή είναι η
προετοιμασία για την ολοκλήρωση του σχετικού πορίσματος, με τις προτάσεις που πρέπει
να εμπεριέχει προς τους θεσμούς και το οποίο θα πρέπει να κατατεθεί από την
επιτροπή εντός του επόμενου μήνα. Το συνέδριο που προγραμματίζει για τα
εργασιακά, το υπουργείο Εργασίας, στα τέλη της ερχόμενης εβδομάδας, αποτελεί
μια «πρώτης τάξεως» ευκαιρία, για να φανούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, οι
προθέσεις των θεσμών, αλλά και της επιτροπής για τις αλλαγές που πρόκειται να
προταθούν. Σε κάθε περίπτωση, οι προτάσεις που έως τώρα έχουν κατατεθεί στη
δημόσια συζήτηση και αναμένεται να αποτελέσουν αντικείμενο σκληρής
διαπραγμάτευσης, εστιάζονται στα εξής σημεία:
*Κατώτατος μισθός: Οι πιέσεις που
πρόκειται να ασκηθούν αφορούν την περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού στον
ιδιωτικό τομέα (586 ευρώ μικτά και ειδικά για νέους έως 25 ετών, 511 ευρώ
μικτά), μέσω της κατάργησης των προσαυξήσεων που προκύπτουν από τριετίες και
λοιπά επιδόματα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ίσως ο μισθός για τους
νεοπροσλαμβανόμενους να είναι αμετάβλητος για όλο τον εργασιακό τους βίο…
*13ος
– 14ος μισθός: Ενδεχόμενη πίεση για κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα
και του επιδόματος αδείας, μπορεί να προκαλέσει μείωση του ετήσιου εισοδήματος
στον ιδιωτικό τομέα, κατά δύο μισθούς. Ακόμα και απορρόφηση των παραπάνω
παροχών στους 12 ετήσιους μισθούς, όπως ίσως επιθυμούν οι εργοδότες, κρύβει σύμφωνα
με τα συνδικάτα, έμμεση περικοπή τους. Ζητούμενο στη διαπραγμάτευση θα είναι,
εάν η κατάργηση αυτή θα αφορά τους εν ενεργεία εργαζόμενους, ή μόνο τους
νεοπροσλαμβανόμενους.
*Ατομικές συμβάσεις – συλλογικές συμβάσεις εργασίας:
Υπάρχει η εκτίμηση ότι οι θεσμοί θα απαιτήσουν να υπάρχει το δικαίωμα υπογραφής
ατομικών συμβάσεων εργασίας με αποδοχές χαμηλότερες του κατώτατου μισθού, υπό
προϋποθέσεις (πχ οικονομική κατάσταση της επιχείρησης). Παράλληλα, κινδυνεύει
με εξαφάνιση η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που τώρα πια
είναι τρεις μήνες, από έξι μήνες που ήταν παλαιότερα. Όλα αυτά, ενώ το
υπουργείο Εργασίας επιμένει ότι θα θέσει θέμα επαναφοράς των συλλογικών
διαπραγματεύσεων στις συμβάσεις εργασίας, για να μπει τάξη στη «ζούγκλα» που επικρατεί
στην αγορά εργασίας.
*Ομαδικές απολύσεις: Παραμένει η απαίτηση των θεσμών,
ειδικά του ΔΝΤ, για πλήρη απελευθέρωση της διαδικασίας, ακυρώνοντας το δικαίωμα
βέτο που μπορεί να προκύψει από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου ή την
απόφαση που χρειάζεται να λάβει το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ).
*Συνδικαλιστικός νόμος: Οι θεσμοί επιμένουν να αλλάξουν διατάξεις, ώστε να
περιοριστούν οι συνδικαλιστικές άδειες, να πάψουν να προστατεύονται οι
συνδικαλιστές από μεταθέσεις ή ακόμα και από απολύσεις, όπως επίσης να
ανατραπεί προς το χειρότερο το καθεστώς προκήρυξης των απεργιών. Ανοιχτό όμως
είναι και το ζήτημα της επιβολής ανταπεργίας (lockout) από την πλευρά της
εργοδοσίας.
ΠΗΓΗ: www.dikaiologitika.gr