Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

Ο.ΣΥ : Οι μετακινήσεις των εργαζομένων και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν



Με αφορμή τη νέα ανακοίνωση της Διοίκησης της Ο.ΣΥ, η οποία ευχαριστεί εκ νέου τους εργαζόμενους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι οδηγοί διογκώθηκαν ενώ παράλληλα καλούνται να βάλουν πλάτη με στόχο «να μην μειωθεί ούτε κατ΄ ελάχιστον το συγκοινωνιακό έργο»  ... ποιους ευχαριστεί η διοίκηση και πώς ?

Η βίαιη μεταγκατάσταση του αμαξοστασίου του Ελληνικού όπως αποδείχτηκε ίσως να «πέτυχε» για την διοίκηση της Ο.ΣΥ να γίνει εντός του χρονοδιαγράμματος, αλλά τα βάρη μεταφέρθηκαν και πάλι στους οδηγούς που καλούνται εκ νέου να βάλουν περισσότερο πλάτη για «να μην μειωθεί ούτε κατ΄ ελάχιστον το συγκοινωνιακό έργο» όπως σύμφωνα με την ανακοίνωση δεσμεύτηκε να υλοποιήσει η διοίκηση της Ο.ΣΥ.

Σύμφωνα με τους οδηγούς που μοιράστηκαν στα άλλα αμαξοστάσια η διοίκηση της Ο.ΣΥ εφάρμοσε ένα απάνθρωπο σχέδιο μεταφοράς χωρίς να ληφθεί υπόψιν ο παράγοντας άνθρωπος εργαζόμενος, καθώς οι αρμόδιοι που σχεδίασαν την μεταφορά προσωπικού ενημέρωσαν τους εργαζόμενους τελευταία στιγμή με μία απλή ανακοίνωση στο αμαξοστάσιο, χωρίς φυσικά να ληφθεί υπόψιν αν αρκετοί εργαζόμενοι είχαν ρεπό, άδεια κτλ. η οικογενειακή κατάσταση των εργαζομένων (προβλήματα υγείας, μωρά, παιδιά, άρρωστοι γονείς κτλ.) τους ήταν αδιάφορο και δεν έδωσαν στον εργαζόμενο το δικαίωμα του απαραίτητου χρόνου όπως θα έκανε μία σοβαρή εταιρεία που σέβεται τους εργαζόμενους, να προετοιμαστούν ώστε  να μην διαταραχθεί η οικογενειακή τους ειρήνη, οδηγοί με μωρά παιδιά δεν πρόλαβαν καν να βρούνε και να πληρώσουν μία γυναίκα να τους κρατήσει το παιδί καθώς οι μετακινήσεις έγιναν από την μία ημέρα στην άλλη.

Η  χιλιομετρική απόσταση από τον τόπο κατοικίας τους στον νέο χώρο εργασίας, αλλά και η πρωτοτυπία της Ο.ΣΥ να σχολάει ο οδηγός σε απόσταση μέχρι και 40 χιλιόμετρα μακρυά από τον τόπο ανάληψης εργασίας, ανάγκασε πολλούς οδηγούς να αγοράσουν μηχανάκια, ώστε να μειώσουν τον χρόνο μετάβασης στην εργασία τους και να είναι λίγο νωρίτερα στις οικογένειές τους.  Εκτός τον διπλάσιο χρόνο που απαιτείται πλέον να πάει κάποιος στην δουλειά του χρειάζεται και περισσότερα χρήματα για βενζίνες, ενώ ο προγραμματισμός υπηρεσιακών δρομολογίων, έγινε τελευταία στιγμή και ακόμη και σήμερα κυριαρχεί ένα μπάχαλο στην μετάβαση των εργαζομένων στους νέους χώρους εργασίας.

Και ενώ όλα αυτά θα έπρεπε να προβλεφθούν πολύ νωρίτερα, μόλις χθες και μετά από την συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων στα κεντρικά της εταιρείας, εν μέσω Σαββατοκύριακου που δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες, ο διευθυντής συγκοινωνιακού έργου κ. Φωτάκης με υπηρεσιακό σημείωμα ενημερώνει τους οδηγούς να αιτηθούν για την μετακίνησή τους σε άλλο αμαξοστάσιο, πάντα σε δεύτερο χρόνο καθώς σε πρώτο χρόνο προείχε η μετεγκατάσταση του αμαξοστασίου Ελληνικού από τον παράγοντα άνθρωπο εργαζόμενο, και πάλι όμως δεν αναφέρεται πουθενά σε εργαζόμενους με οικογενειακά προβλήματα.   

Ο στόχος ώστε «να μην μειωθεί ούτε κατ΄ ελάχιστον το συγκοινωνιακό έργο» διαπιστώθηκε ότι για να βγει, οι οδηγοί καλούνται για ανάληψη ή λήξη βάρδιας, αρκετά χιλιόμετρα μακρυά και σε όποια στάση ταιριάζει με την συμπλήρωση του ωραρίου εργασίας τους, παράλληλα σε αρκετές βάρδιες προστέθηκαν δρομολόγια με ταυτόχρονη μείωση του χρόνου διαδρομής με αποτέλεσμα καθυστερήσεις και διαπληκτισμούς μεταξύ οδηγών και επιβατών, η εύκολη λύση, με θύμα όπως πάντα τον οδηγό που θα κλιθεί να μεταφέρει ανθρώπινες ζωές, ήδη κουρασμένος πριν πιάσει το τιμόνι, καθώς καλείται να αναλάβει εργασία χιλιόμετρα μακρυά και να σχολάει ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση σε άλλο σημείο, χαρακτηριστικό παράδειγμα στην λεωφορειακή γραμμή Χ97 με αλλαγές βάρδιας στο Αεροδρόμιο, βάρδιες της γραμμής 122 να ξεκινούν από το αμαξοστάσιο Ανθούσας με κατεύθυνση την Σαρωνίδα και μετά να σχολάει στην Γλυφάδα, δηλαδή πάνω από 30 χιλιόμετρα η απόσταση από τον τόπο ανάληψης εργασίας με τον τόπο λήξης, όπως όλοι καταλαβαίνουν είναι διαφορετικό να πηγαίνει κάποιος στην εργασία του ακόμη και 50 χιλ. μακρυά αλλά να σχολάει στο ίδιο σημείο και διαφορετικό να πηγαίνει 50 χιλ. μακρυά και να σχολάει άλλα 40 χιλ. προς την αντίθετη κατεύθυνση σε άλλο σημείο και κάθε μέρα σε διαφορετικό. 

Αυτά βέβαια θα μπορούσαν να λυθούν αν στον σχεδιασμό της η εταιρεία ενδιαφερόταν και για τον εργαζόμενο πριν ξεκινήσει η μετεγκατάσταση, καθώς έχει όλα τα στοιχεία όσο αναφορά οικογενειακή κατάσταση και τόπο κατοικίας. 

Αυτή η μεταχείριση προς τους οδηγούς επ' ουδενί δε συνάδει με τις ευχαριστήριες ανακοινώσεις της διοίκησης προς τους εργαζόμενους, παρόλο που το συγκοινωνιακό έργο αυτή τη στιγμή στηρίζεται στην υπερπροσπάθεια των οδηγών και ιδίως στα ρεπό τους που εργάζονται λόγω έλλειψης προσωπικού, αν αύριο οι οδηγοί δεν δουλέψουν κανένα ρεπό ο στόχος του «να μην μειωθεί ούτε κατ΄ ελάχιστον το συγκοινωνιακό έργο» θα πέσει στο κενό ... 

Όπως λένε οι οδηγοί, «για την εταιρεία είμαστε ένας αριθμός και μία ομάδα ρεπό ...»

Τελικά για ποια αλληλεγγύη μιλάμε, και τελικά ποιους εργαζόμενους ευχαριστεί η διοίκηση και πως ? κατ΄ αυτόν τον τρόπο ? αναρωτιούνται οι οδηγοί  ...